

Yağcı Zeytinyağı Fabrikası örneğindeki gibi mübadele sırasında da birçok işletme devri oldu. Günümüzde kültür merkezi işlevi gören Burhaniye’nin Ören mahallesindeki yağhanenin Rum sahibi mübadeleyle gittikten sonra İdris Yağcı tarafından işletilerek üretime devam etti.
Sonuçta kimi bölgelerde sosyal yapıda ciddi erozyon yaratan mü- badele, zeytine bağlı kültürün taşıyıcılığında, Edremit yöresinde görece az tahribat yarattı. Geçmişi antik çağlara uzanan zeytine bağlı Ege hayatı, bu sosyal dönüşüm sonrası, günümüze kadar gelen bir kültürü katmanlandırmış oldu. Yaşanan trajedilerin ardından yine hasat şenlikleri yaşandı, yeni nesiller doğdu, hayat ağacına bağlı hayat devam etti.
Günümüze Doğru...
İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra zeytinin önemi bir kat daha arttı- ğından zeytinyağı üretimi 1950’lerden itibaren yeni bir çıkışa geçti. Teknik Ziraat Müdürlüğü’ne bağlı Zeytincilik Şubesi’nin kurulmasıyla yöre daha da önem kazandı. Zeytin yetişebilecek yerlerde fidanlıklar oluşturulmasına, yabani zeytinlerin aşılanmasına ve zeytin üreticilerine fidan dağıtımına baş- landı. Ayrıca bakım, budama, gübreleme, zararlılarla mücadele, toprak iş- leme ve aşı konusunda kurslar da düzenlendi. Bunların sonucunda zeytincilik sektörü de aşama kaydetti.
Ayvalık, Edremit ve Havran’da kurulan Zeytin ve Zeytinyağı Müstahsilleri Derneği, zeytin ağacı sayısını arttırmak amacıyla 1963’te köylüye bedelsiz delice fidanı dağıtmaya başladı. Yabani zeytin fidanı dağıtıp aşılı zeytin yetiştirilmesi programı başarılı olunca, Edremit zeytin fidanlığı kuruldu ve devletin Yalova ve Dalaman’daki üretme çiftliklerine zeytin fidanı yetiştirme görevi verildi. Program dahilinde 150 kadar ilçe ve köyde örnek zeytinlikler kuruldu; üreticiye zeytin fidanları verildi, örnek bahçeler gezdirildi, budama kursları açıldı. Bu çalışmalar zeytin ağacı sayısındaki artışı hızlandırdığı gibi zeytinyağı üretiminde de artış sağladı. Zeytinyağı ve yemeklik zeytin standartları da bu dönemde belirlenip yürürlüğe kondu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder